زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

استحباب مولوی





استحباب مولوی استحبابِ ناشی از تعلّقِ طلب غیر اکید شارع است.


۱ - تعریف



استحباب مولوی، مقابل استحباب ارشادی می‌باشد و آن، استحبابی است که مولا مکلف را به خاطر مصلحتی که در متعلق آن وجود دارد، به انجام آن بعث و تشویق می‌نماید و به همین خاطر، برای به جا آوردن آن ثواب تعیین نموده است، هر چند برای ترک آن، عقاب مقرر نکرده است.

۲ - تفاوت با استحباب ارشادی



در استحباب مولوی، به خاطر این که امر مولا به آن تعلق گرفته، می‌توان آن امر را قصد نمود و با قصد قربت، عمل در زمره اعمال عبادی قرار می‌گیرد؛ به خلاف استحباب ارشادی که با قصد امر، آن فعل، عبادی نمی‌شود، زیرا فرمان دهنده آن در حقیقت عقل است و مولا به حکم عقل ارشاد می‌نماید.

۳ - پانویس


 
۱. ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۳، ص۱۶۵.    
۲. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۳۴۴.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله «استحباب مولوی».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.